I. Gran cerebro e corazón,
sempre, do seu Barcelona.
Un gran tesón, que emociona
ó que eu, ¡con emoción!
rendo fonda admiración.
Seus pases eran certeiros,
sabía que compañeiros
estaban para atacar
e, moitas veces, marcar.
Pases, os seus, ¡milagreiros!
II. Mereces ben ser lembrado,
sempre, como xogador
exemplo de pundonor,
de loitador e entregado.
De grande honradez, legado.
A túa limpa traxectoria
viva estará na memoria
das xentes de corazón,
que saben que a túa lección
permanecerá na Historia.
Xoán Xosé Fernándea Abella, Loanzas sentidas e outros poemas
