Aquí escribo de fútbol, e non, ¡non!, de Facenda.
Por iso a Messi canto, un mago do balón,
que gañou, por valía, nosa alta admiración,
pola súa mestría, eximia na contenda.
Nunca o individualismo sobrancea na súa axenda.
Fai fintas, pases longos, penaltis-precisión,
e ós compañeiros dálles entregas de excepción:
no seu compañeirismo non hai ningunha fenda.
Balóns, copas, "tripletes" para el son o mesmo,
porque o que el pretende é ser gran xogador.
Benvidos sexan tódolos premios así mesmo
se son froito alcanzado por un gran loitador,
xenial nun grande equipo. O corazón ti tesmo
de admiración enchido, certeiro goleador.
Xoán Xosé Fernández Abella, Loanzas sentidas e outros poemas
