Loles era a gardameta
titular do Guerreiras FC. Viana era a centrodianteira do Tolasport.
Esa tarde enfrontáranse sobre o céspede do Estadio da Igualdade na
súa vila, a vila dos seus clubs. Loles non foi quen de aturar o
penalti que tirou Viana para colocar o primeiro e definitivo gol no
casilleiro do Tolasport. Agora, dúas horas despois do partido, aínda
co eco dos seareiros nos seus oídos, Loles olla tenramente a Viana
e, despois de darlle un mordisquiño xoguetón no lóbulo da orella,
murmúralle:
-A
miña resposta é si, pero como me volvas meter outro como o desta
tarde, xa sabes onde dormes - e sinaloulle o balcón cunha man,
mentres coa outra alzaba o anel arrimándoo aos ollos para ver se o
brillante estaba á altura da situación-.
-Mira,
carallo, mira!! Semellas unha toupiña. O que tes que facer e ler
mellor os meus movementos, para saber sempre por onde vou tirar
-díxolle Viana mentres lle chiscaba un ollo- .
Riron
as dúas.
Suso Coucheiro
No hay comentarios:
Publicar un comentario