Quen é quen?

Quen é quen? Breve reseña biográfica das persoas colaboradoras deste blog


(homenaxe)

O 29 de xuño de 2019, en Burela, no campo da Marosa tivo lugar o I All Star Futbolinlugo. Nesta festa do fútbol lucense, con distintas actividades conmemorativas -entre elas un partido feminino e outro masculino, con combinados de xogadoras e xogadores da provincia-, tamén houbo tempo para rendir homenaxe a Canti.

5/3/18

Ferdinand de Saussure


Con só estirar o brazo e tentar apreixalos coa man parece que estan aínda aí, os inagotables anos mozos, a morriñenta infanza, a gallopante madurez non tan lonxana. Con esta tenaz e fría choiva, agardando polo semáforo, todo semella tan vívido e leve como outro lado da rúa, nada recorda o duro asfalto que surca entrámbalas duas aceras. Claro signo do outono cando na mente empeza a subxacer a Semiótica do inverno.
A Ferdinand de Saussure, no seu único ano como xogador universitario do que hoxe viría a ser o RB Leipzig (Rasen Ballsport ou Red Bull, vai ti saber que metáfora intrincada e rebuscada quixeron vender detras desa erre be) véuselle o mundo encima cando o míster August Leskien, despois de dar a lista de convocados e ver que tanto o bigardo 9 Frédéric, tocaio de seu pai, coma o espelido extremo dereito do equipo o xenebrés Bally (ao seu tempo pai do que casualmente seria o alumno máis avantaxado de Saussure, Charles), non ían xogar o domingo seguinte por estar mancados. August, á súa vez non era tan só un apaixoado futboleiro de finais do século XIX, era o mentor neogramático de Ferdinand. Logo de dar a lista sinalou a este último co índice destro partindo do seu poblado moustache: -Ti farás de nove. Ferdinand, que habitualmente xogaba de 5, medio centro defensivo da época, duro e puro, non pasaba do medio campo p'arriba, non viu os signos e non se contivo, e aínda que pensou que susurraba espetou con claridade meridiana: - Buah, se gañamos vai ser de puto miragre. August Leskien era un temible e lexendario carácter, nas aulas e sobre o verde tapete. E voltou sinalar a Saussure, esta vez co índice da man esquerda: -Vostede acábame de desestructurar, comigo non voltará xogar máis. Así foi. Ferdinand abandonou o fútbol, sentiu o batacazo do duro asfalto, abandonou o plácido verán da adolescencia e de golpe colleu a senda que lle deu significado, e tamén significante. A lingua e a fala.
O resto da historia é ben coñecida: Ferdinand rematou os seus estudos de sánscrito e como lingüista acabou enfrontándose e traizoando a seu mestre August, e sentando as bases da lingüística estructural.

(publicado por Canti orixinalmente en Entreno diario)

No hay comentarios:

Publicar un comentario