Quen é quen?

Quen é quen? Breve reseña biográfica das persoas colaboradoras deste blog


(homenaxe)

O 29 de xuño de 2019, en Burela, no campo da Marosa tivo lugar o I All Star Futbolinlugo. Nesta festa do fútbol lucense, con distintas actividades conmemorativas -entre elas un partido feminino e outro masculino, con combinados de xogadoras e xogadores da provincia-, tamén houbo tempo para rendir homenaxe a Canti.

8/11/19

O partido

Despois do asubío, Omar detívose. O balón pasou ao seu rente, batuxándolle as canelas, mais non foi por el. Arrodeado dos defensas contrarios, dirixiuse nun andar bacento á outra banda, cara ás bancadas. Restras de paraugas medraban ao abeiro do teito de formigón, inútil polo oblicuo da chuviñada. Máis abaixo, no centro, un buraco escuro e con aspecto húmido sinalaba a porta de entrada aos vestiarios.
Mentres avanzaba, Omar topaba con pozas de diversos tamaños, que reflectían o fulgor dos focos entre o tremedal. Decote pisábaas de cheo, sen se importar por se enchoupar e enlamar aínda máis. As botas atinxíranlle un feitío indeterminado. Figuraban unha masa de cor borrosa a se erguer ao ritmo das súas pernas esguías, como de libélula.
Ao se achegar aos vestiarios, os rapaces outrora dispersos íanse aconchegando en forma de funil. Malia a proximidade dos corpos fumegantes de suor, ao redor de Omar nada enturbaba o zunir da choiva e o zarrapicar das botas.
Enxergando á porta dos vestiarios o adestrador e os suplentes, abrigados e secos, case impolutos en comparación, Omar sentiu un orgullo case insultante. Despois dun novo intento de secar a face pasando a manga pola testa, cuspiu. A piques de acadar o abeiro, un dos seus petoulle no ombro e sinaloulle a bancada.
Axiña distinguiu a silueta envolta nun chubasqueiro por completo acugulado de auga. Aínda cuberto coa carapucha apertada a conciencia, distinguiu as bochechas coradas e os ollos vidrosos de seu pai. Case lle parecía cheirar o bafo de whisky barato que lle expelería o fuciño. Aproximouse azancando, coma con présa.
Oes Omar, ven aquí. Tes que dicirlle ao adestrador que che saque agora, na segunda metade.
Tito Pérez, de Vinte fragmentos de mocidade feroz, 2016, Toxosoutos




No hay comentarios:

Publicar un comentario