Os números

- A ver ho, non será tan difícil? Ten que ver co que rodea todo isto, traballo, esforzo, superación, amizade, compañerismo,entrega, lealdade.... Ese é o punto de partida...

- Pois aí é nada meu, non dis ti pouca cousa. E partindo dises ingredientes que cociñas?

- A isto faltáballe unha volta de torca, tiña imaxes, unha banda sonora, doses de realidade en crónicas pero vese moi monográfico, se queres individualista, un pouco alleo a ficción por un lado e dándolle o cú ao social por outro.

- Entón ?

- A idea era promover unha obra senlleir , un traballo colectivo, a participación, un grafitti, un puzzle coral pero todo elo en negro sobre branco. Eu que sei... pseudoliteratura, prensa, ensaio, contos, relato breve ou minúsculo etece..., e todo aberto á toda a nosa xente ou noso mundiño, que seguro ten cousas que decir.

- Coma un modesto Número Cero do Eco

- Que va home, tanparantan... esas son palabras maiores. Unha cousa máis... máis vanal, ho, intrancendente, pero ao mellor máis divertida.

- E nós de Gran Hermano? Coma o home do mazo?

- Non tío, nós cortar e pegar e como moito coordinar.

- Non sei non o vexo, sin marcar unha pautas, unhas directrices? O mellor con outra cervexa....

- Será por birras. Ponnos acó outras dúas e uns pincholos, se tes a ben. Nada, o das pautas é pra valorar. Pero mira, falando de graffitis... estes dias aparece na prensa Carballo, que nós ven como anel o dedo (sen Santo pero ben tallaos carballos coma nós), ben, nunha medida pra paliar o feísmo urbanístico convocan un concurso, no que prestan fachadas de edificios con deterioro a disposición de artistas urbáns pra creacións libres. Directrices puxéronlles poucas, pero bueno eran profesionais, e debían ter unha obra contrastada, e os contidos deses lenzos urbáns poderían incluso dar cabida ata crítica social.O resultado é deslumbrante, abraiante.

- Voute pillando, pero aí medios seguro que puxeron a sua disposición...

- E ti que necesitas? Nada. Que che manden material o correo do perfil e ti ofreces este enorme espacio en branco na nube. Se ves que vale pra publicar falo e senón non. A única condición pra darlle unha uniformidade e inspiración: que encaixe co título da páxina. Valeche ? Antes falache de Eco, aquí penso que encaixaria máis un" De que falo cando falo de correr".

- E se.....? por un lado creas dous espacios, un que encaixe con ese título, e outro libre coma nun libro de relatos breves, así ao mesmo autor daslle dúas posibilidades, e ti tes por un lado unha uniformidade coa disciplina do entrenamiento e por outro daslle pasto a creación, a xenialidade individual, é dicer o fútbol total.

- Oe, pois tamén vale, así sexa.

(publicado por Canti orixinalmente en Entreno diario)