Quen é quen?

Quen é quen? Breve reseña biográfica das persoas colaboradoras deste blog


(homenaxe)

O 29 de xuño de 2019, en Burela, no campo da Marosa tivo lugar o I All Star Futbolinlugo. Nesta festa do fútbol lucense, con distintas actividades conmemorativas -entre elas un partido feminino e outro masculino, con combinados de xogadoras e xogadores da provincia-, tamén houbo tempo para rendir homenaxe a Canti.

13/3/19

II. Os clubes e o escenario

Unha das grandes fraquezas de Paderna era o fútbol…
Manuel María / “A tribo ten catro ríos”

Naquela etapa, ao redor do ano 1980, xogabamos clubes dunha rodeada que comprendía boa parte da Terra Chá. A maiores do Bonxe, o noso propio, existiran outros moitos, entre eles os de Aguiar, Sobrada, Paz, Mosteiro, Gaioso, Silvarrei, Robra e Outeiro de Rei, todos eles na contorna do citado concello. Tamén Matodoso, San Xiao de Mos, Bazar, e Castro, dentro do municipio de Castro de Rei. Por outra banda houbera o Meira, Ribeira de Piquín e Ríoxoán.

Por outra parte, existiran clubes conformados na capital lucense tales como Galicia Atlético, Albeiros, Tirimol e Peñarol de Pías, entre outros. E mesmo algúns do veciño concello de Begonte, tales como o Saavedra e aquel nomeado San Martiño, que tiña a súa orixe na parroquia de Carral. Esta é unha parte dos existentes, mais non todos, xa que a memoria de nós marcha por camiños que ela mesma procura esquecendo con frecuencia acontecementos e nomes.

Para terreo de xogo era común adaptarmos calquera veiga sen pórlle moitos reparos. Así, en tal contexto, producíanse situacións que hoxe en día non son doadas de entender. Buratos competentes producidos polo gando á hora de pacer as outonías, a herba sen cortar formando montilleiras, por non falar dos asulagamentos continuados que se producían e que mesmo xustificaban o nome de Liga do Inverno moi acaído para esta competición que falamos.

As porterías, con afortunadas excepcións, ían construídas con dous postes de bidueiro e seu traveseiro correspondente. Para conseguirmos redes houbera que realizar viaxes á costa e facérmonos con algunhas das que xa non eran utilizadas polos barcos para a pesca. Vestiarios e auga corrente eran luxos que non existían no mundo de daquela. Cadaquén procuraba as solucións máis axeitadas, dende lavármonos nas gabias cheas de auga até mudarmos a roupa mollada e marchar coma foguetes para facelo na casa.  

Orlando V. Veiga
(publicado por Canti orixinalmente en Entreno diario)

No hay comentarios:

Publicar un comentario